KLEIN ZUNDERT EN DE REGEN DIE NIET KWAM!   (Verslag van de clubrit van 22 april 2018) Eindelijk eens een keer een positieve verrassing wat het weer betreft! Als sinds de laatste paar dagen zijn de voorspellingen voor deze zondag twijfelachtig! Als we pech zouden hebben zou het best wel eens een hoop regen kunnen opleveren her en der. Gelukkig bleef ons dat bespaard en ondanks dat we bij Schijf de route enigszins hebben aangepast ivm hele donkere wolken voor ons, bleef het niet alleen droog, ook de zon was bijna altijd goed te zien en de temperaturen schoten als een raket omhoog! Om negen uur was het een drukte van belang op de Boulevard. Niet alleen 35 leden van onze tourclub en onze chauffeur John Boer waren present, de vele kraampjes over de volle lengte van de hele boulevard maakten het tot een krioelende mierenhoop van standhouders die hun waar aan het uitstallen waren! Dat betekende eventjes goed opletten tijdens het wegrijden en vooraan het tempo wat drukken om er voor te zorgen dat we al snel gezamenlijk op pad zouden zijn. Net als vorige week rijden we uit via de Markiezaatsweg om de natte Binnenbanddijk te omzeilen. De afslag naar de Heimolen verliep daarna prima zodat we weer snel op de juiste route zaten. Zoals al gezegd was de opkomst prima. Maar al snel sloten her en der individuele en ook plukjes renners zich bij ons aan. Want het was druk vandaag op de West Brabantse wegen. Wij waren duidelijk niet de enige liefhebbers die van de voorlopig laatste zonnige dag van de erg vroege zomerse periode. Deze week steeg de temperatuur op een paar dagen achter elkaar boven de 25 graden bij veel zon. Zowaar een hele verademing na een mistroostig voorjaar. De route voerde ons oostwaarts naar Klein Zundert. Mark de Kok rijdt vandaag de eerste helft van de rit constant op kop. Dit doet hij zo enthousiast dat hij menig keer enkele tientallen meters voor de groep uit rijdt. Samen met Bas zit ik op de tweede rij, maar feitelijk rijden we eigenlijk dus ook op kop. Wanneer Mark een beetje inhoudt neem ik het plaatsje naast hem in en rijden we een mooi strak tempo met de wind schuin van voren. Eenmaal in België neemt voorzitter Jochem de plek in van Mark, soms even afgewisseld door Bas die ook weer traditioneel vooraan te vinden is! Met Jochem rijden we Klein Zundert binnen waar Richard de verleiding niet kan weerstaan om voor het bordje te sprinten. Een poging van John van Broekhoven om hem hier af te troeven faalt en dus kan Richard zich met een glimlach laten terug zakken in de groep. We buigen nu af naar het noorden en krijgen dan de wind in de rug. Wat een heerlijk stuk op deze manier: Windje mee, een aangename temperatuur en volop zon! Het geroezemoes van achter uit het peloton is duidelijk te horen. Geweldig allemaal! Ondertussen rijden we blijkbaar toch best goed door want de ene na de andere club halen we in. Even verder bij Sprundel buigen we westwaarts. We volgen netjes het fietspad en kruizen even later de N638. We zijn nu de bus eventjes kwijt en dus besluit ik op verzoek tot een sanitaire stop. Kan ik ook mooi even mijn winstopper uitdoen die nu echt niet meer nodig is..... Zodra we weer op gang zijn gekomen zien we voor ons donkere wolken zich samenpakken. Rene maakt me er op attent en snel nemen we de beslissing om het lusje over de Rozenvendreef te schappen en zo een paar kilometers afsnijden. Dat blijkt goed uit te pakken want er valt gelukkig geen druppel. Al snel schijnt de zon weer volop en dus kunnen we ons gaan opmaken voor de finales. Ik zie Sjel honderd meter voor de groep uitrijden? De A-finale begint rustig. Ikzelf zit vrij verder achter in en heb mijn taktiek al bepaald. Gezien de weinige wind en de grote groep, ik schat in minstens 20 man bij de A vandaag, denk ik niet dat het zin heeft weg te springen. Dus wordt het afwachten. Ik zit te ver naar achteren om te zien wat er vooraan gebeurt. En dus is het goed opletten om te zien wie waar zit en wat doet. Voor mij is Folke de man om in de gaten te houden en ook Johan heeft er volgens mij zin in. Die zitten ook achterin de groep, net als ik. Wanneer de eerste versnelling een feit is, nogmaals, ik heb geen idee wie dat op zijn geweten heeft, zie ik tot mij serieuze schrik opeens Johan de berm in verdwijnen. Blijkbaar heeft hij een zwiep gehad en hij moet heel erg zijn best te doen om op volle vaart de sporen naast het asfalt te volgen en vooral niet onderuit te gaan. Tot mijn grote opluchting gaat het allemaal goed. Ook valt het voorin stil zodat hij makkelijk weer kan aansluiten! Nu ontspint zich een leuke, attractieve finale. Constant proberen leden weg te springen en geregeld rijden een-, twee- en drielingen los voor de groep. Met name de jump van Johan is indrukwekkend. Maar zoals ik al ingeschat had, blijkt het lastig om weg te blijven. Te veel leden, ik heb in ieder geval sleurwerk gezien van Danny, Huub en Arjan, controleren de boel. En dus komt het telkens weer tot een hergroepering en gaan we af op een sprint. Volgens mij zit iedereen er nog bij achter de Tol. Inmiddels richt al mijn aandacht zich nog op één persoon: Folke! Als hij dan ook aangaat op minder dan een kilometer van de streep reageer ik direct. Maar ook Frenk heeft de taktiek van Folke door en is me net iets voor. Zodoende kan ik niet direct tot het achterwiel van Folke komen. Ik laat me door Frenk echter wel op sleeptouw nemen. Op zich best een ideale situatie, zij het dat Frenk snelheid te kort komt. In plaats van mij bij het achterwiel van Folke af te zetten constateer ik dat het gat begint te groeien. Er rest mij niets anders dan vol aan te gaan om te proberen de sluwe vos bij zijn kladden te grijpen. Maar eerlijk is eerlijk: Folke rijdt hard genoeg en ondanks dat ik langzaam inloop is de afstand tot de streep te klein om hem nog te kunnen verrassen. Een blik achterom leert me dat we met zijn tweeën een serieus gat hebben. Folke eerste dus en ik bol daarna over de streep als tweede. Wie derde wordt ontgaat me maar ik heb horen zeggen dat Albert die plek voor zich opeiste. (Mocht dat niet zo zijn? Mail of app even aub!) Daarna rijden we op het gemak terug naar 't Strandhuys. De zon schijnt volop en het terras zit al goed vol. Wij vinden er ons plekje en onder het genot van koffie en thee kunnen de evaluaties beginnen! Daan